Breadcrumbs


ΦΟΒΟΣ

 

Σκοπός:  Η εκλογίκευση του φόβου και η υπέρβαση του, αφού ανακαλύψουν τις αιτίες του φόβου και συνειδητοποιήσουν την κατάσταση τους,  όταν είναι υπό την επήρεια του φόβου.

ΓΛΩΣΣΑ

1 .συζήτηση- παρουσίαση:

  1. oΠαρουσιάσαμε το λυπημένο ανθρωπάκι:

-τι νιώθει; (φόβο)

- τι μπορεί να φοβάται; (π.χ. ζώα, έντομα, άγνωστα μέρη, ισχυροί θόρυβοι, ατυχήματα, σκοτάδι)

-Πότε νιώσατε το συγκεκριμένο συναίσθημα; Το κάθε παιδί πήρε την κούκλα και μπήκε πίσω από κουκλοθέατρο μας και είπε πότε και τι φοβάται και τι κάνει σε αυτές τις περιπτώσεις. Είπε, επίσης, ποιους φόβους είχε παλιότερα

2. Διαβάσαμε βιβλία που μιλάνε για το φόβο.

Διαβάσαμε

-της Μονρεάλ το «Δειλία-Αυτοπεποίθηση» και γελάσαμε με το φόβο που φοβότανε το παιδί και το παιδί το φόβο.

-Δε φοβάμαι ..το σκοτάδι , εκδ Μοντέρνοι καιροί, της Κατερίνας Γιαννίκου

-Εγώ, δε φοβάμαι, Φρεντερίκ Γκανζλ

  • -Συζητήσαμε πάνω στις ιστορίες.

  1. 3.Σκεφτήκαμε εκφράσεις που λέμε όταν φοβόμαστε
  • πάγωσα απ' το φόβο μου      
  • άρχισα να τρέμω σαν το ψάρι
  • πάγωσα απ' το φόβο μου

και τις ζωγραφίσαμε

4. Απαγγέλουν το γλωσσοδέτη του ε. Τριβιζά: Ένα φοβισμένο φίδι.

«ένα φίδι μα ποίο φίδι ;

ένα φοβητσιάρικο φίδι που ρουφάει καυτό φιδέ.»

το επαναλαμβάνουν χτυπώντας ρυθμικά τα χέρια στα γόνατα τους

5. Μιλήσαμε για τις διαβαθμίσεις του φόβου και σκεφτήκαμε διάφορους χαρακτηρισμού και εκφράσεις ( Πήρα μια τρομάρα! άγχος, τρόμος, φοβία.) Αντιστοιχίσαμε έργα μεγάλων ζωγράφων με τις αντίστοιχες συναισθηματικές καταστάσεις.

6. Τα παιδιά ανέφεραν τι νομίζουν ότι φοβούνται οι μεγάλοι.

7. Παίζουν και ζωγραφίζουν τους φόβους τους και αποφασίζουν ότι στο φόβο ταιριάζει το χρώμα: Κίτρινο.

8. Οι φόβοι μας σε ένα καπέλο :

Ζωγραφίζουν σε μισό Α4 τι τους φοβίζει και το ρίχνουν μέσα σε ένα καπέλο. Στην συνέχεια στη παρεούλα κάθε παιδί τραβάει ένα χαρτί στη τύχη και προσπαθεί να μαντέψει τι φοβάται ο συμμαθητής του. Συμπέρασμα: υπάρχουν φόβοι κοινοί και δεν πρέπει να φοβόμαστε να τους εκφράσουμε

9.Αντίθετα με κάποιους φόβους που είναι εντελώς φανταστικοί, υπάρχουν επικίνδυνες καταστάσεις στις οποίες ο φόβος είναι χρήσιμος γιατί προστατεύει τη ζωή και την υγεία μας. Βοηθήσαμε τα παιδιά να καταλάβουν ότι υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο θάρρος και στην απερισκεψία. Συζητήσαμε για τους βοηθητικούς φόβους που μας προστατεύουν (φωτιά, σκαρφάλωμα σε δέντρα, αυτοκίνητα, ένα άγριο σκυλί κ.ά.) και εστιάσαμε στον άγνωστο που μπορεί να μας προσφέρει ένα γλυκό, κάνοντας τον παραλληλισμό με τη Χιονάτη που άνοιξε την πόρτα της στη γριούλα με το δηλητηριασμένο μήλο.

10.Τα παιδιά οδηγήθηκαν να σκεφτούν τι μπορούμε να κάνουμε όταν φοβόμαστε για να ξεπεράσουμε τους φόβους μας.
11. Τα παιδιά έμαθαν τη « Βραδινή Προσευχή» του Μιχ. Στασινόπουλου για να τη λένε το βράδυ πριν κοιμηθούν

Βραδιν? προσευχή

Πρ?ν πέσω ν? πλαγιάσω,
Θέ μου, Σ? παρακαλ?
ν? δώσεις ν? περάσω
τ? νύχτα μ? καλό.

Τ?ν ?γγελό Σου πάλι
στε?λε μου ?π? ψηλά,
ν?ρθει στ? προσκεφάλι
πιστ? ν? μ? φυλ?.

?ταν ?γ? κοιμ?μαι,
στ? πλάι μου ν? ?γρυπν?
κι ?τσι ν? μ? φοβ?μαι
τ? σκότη τ? πυκνά.

Κα? σ? ?λη Σου τ?ν πλάση
κι ?που καλ? παιδί,
στε?λε ν? τ? σκεπάσει
τ? στοργική Σου ε?χή.

  • Εικαστικά- θεατρική αγωγή

Προετοιμασία: Κόβουν από 1 αστέρι

-Στη Γουατεμάλα τα παιδιά κάθε βράδυ βάζουν κάτω από το μαξιλάρι τους ένα κουκλάκι, στο οποίο λένε τους φόβους τους και τις ανησυχίες τους και εκείνο το πρωί τις απομακρύνει)

-με την συνοδεία της μουσικής (Ε. Καραίνδρου, η αιωνιότητα και μια μέρα, «bythesea?) προβάλουμε εικόνα με τον έναστρο ουρανό (π.χ.) και κάθε παιδί παίρνει στα χέρια του ένα αστέρι, ξαπλώνει κάπου και το αστεράκι του φωτίζει την καρδία του, γεμίζοντας την αγάπη και ηρεμία, διώχνοντας μακριά ότι τα αγχώνει και τα φοβίζει. Το παίρνουν σπίτι τους και το βάζουν κάτω από το μαξιλάρι τους το βράδυ που κοιμούνται όπως κάνουν τα παιδιά στη Γουατερμάλα

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ: έκαναν την δική τους δαχτυλόκουκλa

 

ΨΥΧΟΚΙΝΙΤΙΚΟ: Παίξαμε το «Λύκε ? λύκε είσαι εδώ;»

 

 

Η.Υ

Συζητήσαμε για το πώς είναι η φωνή, το πρόσωπο και το σώμα μας όταν φοβόμαστε. Δοκιμάσαμε μπροστά στον καθρέφτη.
Φωτογραφίζονται μιμούμενα το φόβο τους.

 

  • Φύλλα Εργασίας

-Τα παιδιά ζωγράφισαν το πρόσωπό τους φοβισμένο και τον άγγελο που προσέχει το παιδάκι. (από την προσευχή)

-ζωγραφίσαμε τους φόβους μας και γράψαμε τη λέξη φόβος